Ein månad har gått sidan eg starta i jobben som fjellreportar og no er eventyret over. Eg har sikkert sagt det før, men eg kjenner meg så utruleg heldig som har gått tur i fjellet, snakka med folk og fått betalt for det! Det som har gjort denne reisa til noko heilt spesielt er sjølvsagt fin natur, men først og fremst alle dei fine folka eg har møtt undervegs. Tusen takk til alle som har latt seg intervjue og delt refleksjonar og tankar med ein vilt framand fjellreportar. Takk til alle som har gitt gode råd, alle som har hjulpe med skyss og mobildekning, og alle som har bydd på gode historier og fine samtalar. Eg veit ikkje om vi blir ein betre versjon av oss sjølve i fjellet, eller om det berre er kjekke folk som går i fjellet, men Johannes som eg møtte på Tåkeheimen sa det veldig fint:
«Eg synes det er herleg å tenke på kor mykje flotte folk som flyg rundt i fjell og skog saman med meg. Det ironiske er at eg ofte stikk av garde på lange turar for å kome bort frå nettopp folk, og så endar eg berre opp med fornya tillit til menneskeheta når eg kjem heim.»
Vi har hatt i oppgåve å skrive dagbok undervegs, noko du kan finne her. Du kan også sjå og høyre alle intervjua her. Her kjem nokre smakebitar i form av bilder:
